وقتی دلت پیش یاره و می سوزی و نمی فهمی!!!

حواسم به خودم نیست .

گاهی به دور و اطرافم نگاه می کنم می بینم نفهمیدم کی شد صبح و من یه چشم رو هم نذاشتم؟

شب بی خواب موندمو نفهمیدم کی صبح شده . به روزایی که نگاهم می کردی خیره می شم و دلم می خواد باز هم چشمامون به هم گره بخوره .

دلم برای نگاهت تنگ شده .

به تصاویری که برام گذاشته نگاه می کنم و دلم غنج میره باز برای دوباره دیدنش.

برای صدای نفساش که گاهی خیره نگام می کرد و هنس فری رو می گفت که صدای نفساشو بشنوم

نازم می کرد اونقدری که غرق می شدم تو احساسم . آخه همسرم دریای محبته .

محبت بی پایان.

 

 

خدا برام حفظش کنه و سایه اش رو سرم باشه .

 

باورم نمی شد یه روز بشینم کنار بخاری و انقدر غرق فکر به اون بشم و از دلتنگیش قلبم بی تاب شه و پام بسوزه و درد سوختنشو حس نکنم!!!!!

کی باورش می شه من پام از حرارت بخاری سوخت و تاول زد و پوستم کنده شد ولی انقدر غرق رویای اون بودم که حسش نکردم.

انقدر غرق عشقش بودم که نفهمیدم !!!!

وقتی از رو صندلی پاشدم که برم خونه تازه دردو احساس کردم و وقتی پامو دیدم و لمس کردم متوجه شدم چه بلایی سرم اومده.

مگه میشه؟

مگه داریم؟

من چیکار دارم می کنم؟

کجام؟

حتی اینا رو هم نفهمیدم . مثل برزخ می مونه حالم .

عاشق شدم اما عشقم پیشم نیست و من نمی تونم کاری کنم.

عاشق همسرم هستما ولی نمی تونم بهش زنگ بزنم و بغلش کنم و برم پیشش...

ولی می ترسیم با هم تماس بگیریم.

 

من عاشقم.

یه عاشق که گاهی عجیب خسته است .

 

دلم تنگه دلبر.

دلم تنگه خدا

دلم براش تنگه.

 

دلتنگی تنهایی میاره

قدیم ندیما شنیده بودم که هر کی تنهاست دلتنگه یاااا......

نمی دونم هر کی دلتنگه تنهاست.

 

من یارم کنارم نیست و عجیب دلتنگشم.

و الان مدتیه به دلتنگی احساس تنهایی هم اضافه شده .

 

وقتی کنارمه انگار یه کوه پیشمه و دلم قرصه به وجودش.

ولی وقتی نیست انگار تنهای تنها و با یه ضربۀ کوچیک نقش زمین می شم.

آخه وقتی هست من رو پام وای نمیستم . به اون تکیه می کنم.

 

ولی حالا به کی تکیه کنم؟

با کی درد دل کنم؟

خدااا جونم می گن دوری دوستی میاره.

اما نگفتن دوری تنهایی میاره؟

نگفتن دوری دلتنگی میاره؟

نگفتن دوری هزار تا بلاست؟

 

حالا دوریم از هم دورتر از قبل .

دلم حتی برای بغل های از دور و تو تماس تصویریشم تنگ شده .

دلم بوسه هاشو می خواد و آغوش همسرمو.

دلم یه عالمه زمان می خواد کنارش دلم خوابیدن تو آغوش همو می خواد .

دلم نگاه های خیره و عاشقونه اشو می خواد .

دلم همسرمو می خواد .

مردی که تو تک تک لحظاتمون بودش بهم آرامش می ده و ناخواسته لبخند رو لبم میاره .

 

 

دوستت دارم مرد زندگی من .

دلتنگی

خدا جونم نمی دونم به کی بگم دلم تنگه .

نمی دونم چیکار کنم.

کجا برم؟

سر به کدوم کوه بیابون بزارم ؟

خدایا به دادم برس .

گاهی حتی گریه هم آرومم نمی کنه .

جای بعضی ها رو فقط خودشون می تونن پر کنن برا من که اینطوره دیگران رو نمی دونم.

جای همسرمو نه پدر و مادر و نه برادر و خواهر هیچ کی نمی تونه پر کنه .

خدایا دارم می میرم از دلتنگی .

نمی دونم چیکار کنم؟

شبا گاهاً انقدر بی قرار می شم می رم حموم زجه می زنم حسابی که باهات حرف می زنم میام بیرون.

کاش زندگیمون بعد این که رفتیم سر زندگیمونم همین قدر شیرین باشه .

کاش اون موقع هم من تنها ملکه قلبش باشم .

یعنی الان کجاست؟

چیکار می کنه؟

چقدر ازش کار می کشن؟

خدا جونم دوبار پست داده این هفته.

دلم ترکید براش.

چه کاری از دستم بر میاد براش بکنم؟

من بی عرضه ام که برا شوهرم نمی تونم کاری کنم.

حوصله خودمم ندارم خدا جونم.

حوصله هیچ کی رو ندارم.

 

خدایا من خسته شدم.

دلتنگ یار

دلم تنگ است و بی تابم خدایا.

چنان بیتاب یار ماندم که جاناا

 

دلم تنگِ صالح بی بدیل است

چونان رویم ، رخم زرد و وقیح است

 

که در تنگنا ماندم من بی یار

دلم ، جانم ، عزیزم ، یار همراه

 

منم بی تاب تنهایت و تنهام

عزیزم ، دلبرم، جانم و همرام

دوستتت دارم محمد.

دوستتت دارم

 

 

وقتی قرار نیست جواب پیامامو بگیرم اینجا پیام می زارم که خودم باشم و تنهاییم.

گریه و بی قراری هامم اینجا می زارم.

 

همسرانه

همسر عزیزم.

 

خیلی فکر کردم که چجوری خوش حالت کنم.

 

تو ذهنم هزار تا راه برای خوشحال کردنت امتحان کردم.

 

گفته بودی بهم ها ولی دلم فقط به این خواستۀ کوچولو خوش نمی شه .

 

برا همین کلی فکر می کنم و سعی می کنم تو پست بعد سورپرایزت کنم.

 

گاهی تو ذهنم یه سری تراوشات می زنه بالا که به قول اون استاده اینا شعر نیستن معرن.

 

گاهی اونقدر از عشقت مالامال می شم که نمی دونم چجوری بهت اثبات کنم .

 

گاهی دلم می خواد بیام کنارت و از دیدنم سورپرایز بشی.

گاهی دلم می خواد تو اوج آسمون با هم پرواز کنیم.

 

می دونم الان می خندی از خوندن این متن.

 

اما این چند تیکه معرمو با عشق تقدیمت می کنم.

 

همسرم ای امید و ای پناهم

همسرم تکیه گاهم ، شور جانم

 

دیشب آن که در تنهایی و سوز و گداز

دست و پنجه نرم می کردم به راز

 

با خودم یک جمله ای می شد نهان

کی قد و بالای سرو و سرخ گون

 

کی دلم را برده ای تو بی جنون

ای که جانم در رهت قربان شود

 

ای دلم را برده ای بر سر جنون

یادم آمد شعر یک مجنونه ای

 

کز دلش آرام و پیوسته ای

می سرودم ، می سرودم لحظه ای

 

شب سکوتش بی دلیل آورده بود

نا تو جانم را یک به یک تسکین داده بود

 

 

ای که هستی مهر و دین و مذهبم.

ای که داری قلبم را زین دلیل

 

آه ای یار بی همتای من

دوستت می دارم و می بوسمت.